Wege bulion – jak go ugotować?
Niedawno ugotowałam swój pierwszy wege bulion, taki intensywny w smaku i wymagający nieco większych przygotowań niż tylko zakup włoszczyzny. Zachęciła mnie do tego nowa książka Nigela Slatera “Greenfeast.
Czytaj dalej
To niepozorne, nieinstagramowe, chaotyczne zdjęcie powinno nosić tytuł: “Smak sukcesu”. Spójrzmy, co przedstawia: spokojne dziecko, które właśnie obudziło się po niespełna godzinnej drzemce i ogląda kontrastowe wzorki na maskotce (instalacja nieprzypadkowa) oraz ciasto. Ciasto z jagodami, które matka dziecka upiekła w czasie, gdy ono spało.
Pieczenie ciasta podczas drzemki to ryzykowna sprawa, gdy płacz dziecka zastanie Cię w połowie pracy, rodzi się dylemat: dokończyć, przerwać, robić z dzieckiem na rekach? Na szczęście mnie te dylematy ominęły, bo Łucja miłościwie pospała. Inna sprawa, że przezornie wybrałam szybki i niekłopotliwy przepis.
Dzisiaj mam dla Was linki do kolejnych miejsc z mapy Pomorskie Prestige (o projekcie przeczytacie tutaj – klik).
Pierwsze miejsce to prześliczna restauracja Piwna 47, położona w samym sercu Gdańska. Zanim zabierzecie się do jedzenia, koniecznie obejrzyjcie wystrój. Jest co podziwiać. Opis potraw, które spróbowałam oraz więcej zdjęć z wnętrza znajdziecie tutaj – klik.
Drugie miejsce wymaga małej wycieczki za Gdańsk. Czarny Kos, bo o nim mowa, to miejsce zanurzone w zieleni, położone blisko jeziora, z domową kuchnią i serdeczną obsługą. Wróciłam stąd z porcją pysznych pierogów z farszem z białej kiełbasy i domowym chlebem. Szczegóły poczytacie tutaj – klik.
Lipiec. Każde z nas potrzebuje energetycznych przekąsek, chociaż z różnych powodów. Olo, wulkan energii potrzebuje paliwa do swoich piruetów (mamo, jestem sfajdermenem!), a ja, cóż, potrzebuję zastrzyku energii by normalnie funkcjonować.
Od czerwca jest z nami mała Lu i chociaż nasze wspólne początki nie były lekkie (pół miesiąca w szpitalu), to teraz cieszymy się sobą w domu. Nasze ulubione miejsce to kanapa, gdzie się tulimy i karmimy. Zasiada tu też Olo, gdy zmęczą go akrobacje. Wówczas z Lu przy piersi i Olem u boku, czytamy książkę albo gramy w ‘Potwory z szafy’. Jestem #momoftwo i całkiem mi z tym dobrze, choć o 21:00 padam na nos ze zmęczenia.
Początkowo dokarmiałam się zdrowymi, kupnymi batonami na bazie bakalii. Ale rzecz to droga i nie zawsze idealna (trafiły mi się raz zjełczałe orzechy), więc postanowiłam zrobić je sama. Przepis już kiedyś podawałam – klik. Da się je zrobić w 5 minut z noworodkiem na rękach. Tym razem, żeby było szybciej, masę formowałam jedną ręką (tak również piszę ten post, bo Lu śpi mi na ramieniu), dlatego kulki są takie nieforemne.
To już 44 przepis z cyklu Na jedną rękę! Cały cykl tutaj – klik.
KULKI MOCY AKA BATONY ENERGETYCZNE
Zmiany: orzechy zastepuję pistacjami bez soli i dorzucam 2 łyżki siemienia lnianego.
Jednym z moich ulubionych letnich dań (obok chłodnika, gazpacho, duszonej młodej kapusty czy makaronu z surowymi pomidorami) są ziemniaczki gotowane w mundurkach. Uwielbiam je jeść po prostu z solą, masłem i kefirem, ale czasem łapię się na tym, że warto byłoby urozmaicić to superproste zestawienie.
Nie jest lekko, tyle Wam powiem. Ponad trzydziestostopniowe upały na finiszu ciąży to tortura. Mam cały wachlarz schładzających pozycji, kluczową rolę gra tu nowy w rodzinie – wiatrak, zimne okłady i takież napoje. Robię dzbany lemoniady, spijam litry wody z cytryną, moczę nogi w misce zimną wodą i leżę, czekając, aż skończy się kolejny dzień z piekła rodem.
Maj i czerwiec to czas serników na zimno, przynajmniej u mnie. Bywa kiczowato (sernik na galaretkach), elegancko (sernik truskawkowy na mascarpone – klik) i nostalgicznie (sernik na galaretkach). Ciasto pierwszy raz pojawia się u nas w połowie maja, bo w tym czasie przypadają urodziny Tomka, któremu mama od lat przygotowywała je z tej okazji. Przejęłam ten zwyczaj i – nie powiem, że regularnie, ale staram się – przygotowuję moją wersję.
Dzisiaj mam dla Was zajawkę z dwóch różniących się od siebie miejsc – restauracji Krew i Woda Marcina Pieterwasa w Gdyni i gdańskiego Browaru PG4. Relację z pierwszego znajdziecie tutaj – klik, a z drugiego tutaj – klik.
Moje wizyty w restauracjach to w pięćdziesięciu procentach ciekawe rozmowy, w pięćdziesięciu próbowanie specjalności szefów kuchni. Bardzo lubię jedno i drugie. Rozmowa z Marcinem Pieterwasem z restauracji Krew i Woda to jedna z najciekawszych, jakie przeprowadziłam, więc zapraszam Was do lektury.
Ostatnio przechodzę samą siebie w przygotowywaniu ekspresowych obiadów. W kuchni spędzam maksymalnie pół godziny, a najczęściej średnia moich działań to kwadrans. W czerwcu objadamy się młodą kapustą, mam na nią ogromną ochotę i mogłabym ją jeść codziennie. Do tego młode ziemniaczki w mundurkach (no bo kto by je obierał…) i obiad gotowy.
W mojej książce “Retro kuchnia” jest przepis na podczos, czyli duszoną młodą kapustę. Receptura jest prosta, ale obecnie jeszcze bardziej ją uprościłam. Poniżej przepis na ekspresową duszoną młodą kapustę, której przygotowanie zajmuje około 10 minut, a przy sprawnym krojeniu nawet krócej. Wszystko w Waszych rękach!
Dzisiejszy obiad to kwintesencja Przepisów na jedną rękę (cały cykl tutaj – klik), bo przygotowałam go w piętnaście minut. Jest ze mną już dziesięć lat, pokazywałam go kiedyś, o tutaj (z chipsami parmezanowymi). Ratuje mnie, gdy naprawdę nie mam czasu albo sił stać w kuchni. No i jest pyszny, uwielbiam delikatny smak cukinii wzmocniony oliwą i parmezanem.
Może tegoroczny maj nie jest najpiękniejszym, co może nas spotkać, ale kilka razy udało mi się jeść na powietrzu. W maju mniejsze i większe pikniki to już norma, jest to też miesiąc, w którym startujemy zwykle z sezonem grillowym.
Na majówkę zainaugurowaliśmy grilla. Zaczęliśmy od najprostszych smaków: grillowane warzywa (cukinia, szparagi, papryka), jakaś kiełbaska i kaszanka (najlepsza z karmelizowaną cebulką). Potem przyszedł czas na śmielsze zabawy na ruszcie – wymyśliłam, że podgrilluję bataty, bo ciekawa byłam dymnej nuty w połączeniu ze słodyczą batata. Najpierw podgotowałam bataty, a potem grillowałam je po pokrojeniu w plastry. Na każdy plasterek ułożyłam kawałek śledzia, a na nim nieco zielonej salsy.
