Ostrzeżenie: osoby uczulone na truskawki oraz ci, którym truskawki się przejadły (czy są tacy?), proszeni są porzucenie lektury tej notki.

Na pierwszy rzut oka mocno regionalnie – Kaszubi w regionalnych strojach, stoiska z produktami, z których słyną Kaszuby (tabakiery, koszyki, wyroby z drewna, miody, hafty i ceramika z kaszubskimi wzorami). Chińszczyznę rozsądnie upchnięto na zbocza Złotej Góry, dzięki czemu gości nie straszyły hordy obrzydliwych piesków z plastiku czy kołtuny jaskrawych peruk.

Znudzeni truskawkami mogli spróbować specjałów przygotowanych przez koła gospodyń kaszubskich. I tak na moim ulubionym stoisku, wokół którego zrobiłam kilka okrążeń, kupić można było koronkowe naleśniki z dżemem (co też uczyniłam), wiele ciast i naszą tradycyjną przekąskę jarmarczno-odpustową, czyli chleb ze smalcem i ogórkiem kiszonym (chleb również kupiłam). O ile naleśnik lekko mnie zawiódł (ale to może być wina tego, że podawany był na zimno), o tyle chleb był dobry.

Zerkając na blachy ciast, moją uwagę przykuło drożdżowe upstrzone śliczną, grubą kruszonką, z jagodami bądź – a jakże!- z truskawkami. Kawałek tegoż drożdżowego (z truskawką:) osłodził mi nieco fakt, iż pośród sprzedawanych „regionalnych” ciast znajdowały się takie cuda, jak ciasto z zielonym nadzieniem typu shrek czy ciasto bajaderka – dziwaczne twory, które coraz częściej zastępują proste i pyszne, tradycyjne wypieki. Gospodynie sprzedawały jeszcze suto posypane cukrem pudrem ucierane ciasto z truskawkami, szarlotkę z różową pianką czy lukrowany sernik.