Wczoraj popołudniu, wyrzucając do kosza butelki po winie, oficjalnie zamknęłam intensywny weekend. Zajrzałam do kuchni i doszłam do pewnych wniosków. Jako że mamy:

listopad
początek tygodnia
szarość wszechobecną
dni chłodne i ciemne,

wypadałoby osłodzić swój los, piekąc coś

pachnącego
złocistego
i najlepiej puszystego.

Stwierdziłam także, że dorosłam do pieczenia ciasta drożdżowego ( w wersji sweet), a że niedawno przepisałam do mojego notatnika recepturę Ani , wybór był prosty. Oto:

Ciasto drożdżowe z cynamonowo-cukrową posypką

1/2 szklanki mleka
1 duże jajko
3 łyżki roztopionego masła
2 1/2 szklanki mąki
2 łyżki cukru
40 g świeżych drożdży
Słodka otoczka:
3 łyżki cukru
szczypta soli
1/2 łyżeczki cynamonu
3 łyżki roztopionego masła
Drożdże rozrabiam z 2 łyżkami mleka, 1 łyżką mąki i 1 łyżeczką cukru. Odstawiam aż rozczyn ?zapracuje? i dwukrotnie zwiększy objętość. Pozostałą mąkę mieszam z solą. Dodaję wyrośnięty zaczyn, jajo, cukier, mleko i chwilę wyrabiam. Jako ostatnie dodaję rozpuszczone masło. Wyrabiam do momentu aż ciasto będzie zwarte i elastyczne. Odstawiam do wyrośnięcia. Ciasto powinno dwukrotnie zwiększyć objętość.
Dużą tortownicę smaruję margaryną i wysypuję mąką krupczatką.
Gdy ciasto wyrośnie, formuję wałek i dzielę go na około 15 równych kawałków. Formuję bułeczki.
Składniki słodkiej otoczki mieszam ze sobą. Każdą bułeczkę obtaczam dokładnie w masie cukrowo – cynamonowej i układam w formie zachowując 1,5 odstęp między bułeczkami.
Odstawiam do wyrośnięcia, do momentu aż wypełni się wolna przestrzeń między bułeczkami.
Piekę ok. 40 minut w temp 185 st. C.
Od zawsze marzyłam o nocnych wypiekach; jest północ, piekarnik cichutko buczy, zapach pieczonego ciasta powoli oplata mieszkanie… Siedzę przy kuchennym stole i- popijając herbatę- czekam na rezultaty mojej pracy.
To niewielkie marzenie długo czekało na realizację. Dopiero tej jesieni, kiedy przez większość tygodnia jestem sama, mogę pozwolić sobie na hałasy o północy.
Soft white dinner rolls


Przepis na bułeczki znalazłam u Doroty- jej soft white dinner rolls wyglądały tak czarująco, że zakochałam się w nich od pierwszego wejrzenia 🙂

Przepis pochodzi z „Feast” Nigelli.

500 – 600 g mąki pszennej
3 łyżeczki drożdży instant
pół łyżki soli (dałam mniej, 1 łyżeczkę)
1 płaska łyżka cukru
375 ml mleka
20 – 25 g masła

Składniki na glazurę:
1 jajko, roztrzepane
1 łyżka mleka
szczypta soli
ziarno maku i sezamu500 g mąki mieszam z drożdżami, solą, cukrem. Mleko podgrzewam z masłem, aż będzie ciepłe, a masło zacznie się rozpuszczać (nie może być gorące). Łączę z mąką. Jeśli ciasto będzie zbyt mokre i klejące, dodaję pozostałą część mąki. Wyrabiam krótko, ugniatając, aż ciasto bedzie gładkie i elastyczne. Odstawiam na 1 – 1,5 h do wyrośnięcia. Powinno podwoić objętość.
Z ciasta formuję 30 kulek wielkości piłeczki do ping ponga. Układam na blaszce wyłożonej papierem w odstępach 5 mm (bułeczki powinny się podczas wyrastania zetknąć). Odstawiam na pół godziny, przykryte ręczniczkiem, do porządnego napuszenia.
Przygotowuję glazurę- jajko roztrzepuję z mlekiem i szczyptą soli. Smaruję bułeczki. Posypuję na zmianę w rzędach, to sezamem, to makiem, zostawiając rząd nieobsypanych pomiędzy nimi.
Piekę około 15 minut w temperaturze 220?C.
Ja posypałam bułeczki wyłącznie makiem.Cudownie smakują na śniadanie, z domowym dżemem truskawkowym.

Wróciłam do Gdańska, zaopatrzona w karton pełen smakołyków, które osłodzą mi samotną zimę. Mam tu aromatyczny dżem truskawkowy, złocisty renglotowy, sok malinowy, wiśniowy, letnie pomidory zamknięte w słoikach, a także wór orzechów. Zarówno laskowych, jak i włoskich…

Przez cały wrzesień chodziłam do ogrodu i zbierałam orzechy. Najpierw z malutkim koszyczkiem, który szybko przestał wystarczać, potem z papierową torbą, aż w końcu musiałam przerzucić się na wielki worek- to była orzechowa powódź!

Najprzyjemniejsze było łuskanie zebranych przed chwilą, świeżych, soczystych jeszcze orzechów… Z orzechów włoskich zdrapywałam gorzką skórkę i rozkoszowałam się ich czystą słodyczą. I choć przez kilka tygodni- nie mogąc doszorować dłoni- chodziłam z brązowymi palcami, to naprawdę niewielkie poświęcenie z mojej strony. Ten smak pojawia się tylko raz w roku.

Jesienny smak…