Blamanż – migdałowy deser sprzed stu lat

W ostatnim numerze Kukbuka (nr 33) w rubryce “Retro alfabet” pisałam o blamanżu, pysznym deserze na bazie mleczka migdałowego. Delikatny blamanż  (to spolszczenie od francuskiego brzmienia deseru: blanc-manger) to pyszna alternatywa dla znudzonych panna cottą. Jego migdałowy smak i struktura galaretki sprawiają, że to deser idealny na ciepłe dni. Więcej o tym deserze poczytacie w Kukbuku, ja mam dla Was przepis na to cudo.

Najwięcej blamanżowych wariacji znalazłam u Wincentyny Zawadzkiej w “Kucharce litewskiej” z 1870 roku: blamanż śmietankowy, migdałowy, a nawet pistacjowy. Blamanż nie jest bardzo pracochłonnym deserem, robi się go podobnie jak panna cottę, z tym że istotną rolę pełnią tu migdały. Klasyczny blamanż jest przygotowany z ich użyciem i – jak sama nazwa wskazuje – ma jasny kolor (blanc = biel).

Więcej retro receptur znajdziecie tutaj – klik, w cyklu Vintage cooking. Moje retro smaczki mają już osiem lat  (!!!) i jak większość z Was wie, doczekały się książkowej wersji. Moją drugą książkę, “Retro kuchnię” możecie znaleźć np. tutaj – klik.

BLAMANŻ – DESER MIGDAŁOWY SPRZED 100 LAT

  • 150 g migdałów (z brązową skórką lub bez niej)
  • 250 ml tłustego mleka
  • 1,5 łyżki żelatyny
  • 350 ml śmietanki 30 %
  • 150 g drobnego cukru (ale wystarczy 120 g, bo jest mocno słodki)

Migdały miksuję (powinny mieć konsystencję bułki tartej). Zalewam mlekiem i odstawiam do nasiąknięcia na 30 minut.

Odcedzam migdały od mleka (najlepiej przez bawełnianą ściereczkę), mocno je wyciskając. Mleko przelewam do rondla. migdały odstawiam. Do rondla wlewam połowę śmietanki, dodaję cukier i mieszam całość, podgrzewając na wolnym ogniu. Gdy masa nieco zgęstnieje, zdejmuję rondelek i odstawiam do ostygnięcia.

Żelatynę zalewam 2 łyżkami wrzątku i mieszam do rozpuszczenia. Wlewam do rondelka, mieszam dokładnie. Pozostałą część śmietany ubijam i delikatnie mieszam z letnią masą z rondelka.

Masę przelewam do foremki do pieczenia babki. Odstawiam do lodówki na kilka godzin, najlepiej na noc. Aby wyjąć masę z formy, wystarczy na moment zanurzyć jej dno w ciepłej wodzie. Blamanż wykładam na paterę i ozdabiam zmielonymi migdałami, które zostały po odcedzeniu mleka.

Uwagi:

  1. Blamanż wykonałam na podstawie przepisu Mimi Thorisson “A kitchen in France”.
  2. Można dać nieco mniej cukru, bo blamanż jest słodki.
  3. Polecam inne “galaretkowe” desery (klik w nazwę prowadzi do przepisu):

– panna cottę jogurtową

– panna cottę kawową

– panna cottę truskawkową

– klasyczną panna cottę z wanilią (mój przepis-baza na pannę)

panna cottę z owocami

– galaretkę cytrusową.

4 komentarze

  • mjz
    6 lat temu

    Pyszny deser! Dałam 130g cukru, ale myślę że wystarczyłoby 100g bo wyszło baaardzo słodko. Pozdrawiam.

    • Ania Włodarczyk
      6 lat temu

      Super, bardzo się cieszę, ze smakował 🙂 Właśnie ja też miałam wrażenie, że ciągle za słodki, mimo że drugi raz dałam mniej cukru. Te 100 g chyba jest optymalne.

  • 6 lat temu

    Wygląda obłędnie, jeszcze nie robiłam takiego ciasta. Dziękuje za inspirację ; )

  • 6 lat temu

    Dość skomplikowany przepis, ale ciasto wygląda bajecznie!

Zostaw komentarz