To może najpierw zacznę od tego, żenajbliższy piątek, 29 sierpnia (od 18:00 do 24:00) na Targu Węglowym w Gdańsku odbędzie się Noc Czytania, czyli plenerowa akcja literacka inaugurująca jesienny sezon czytelniczy. Program im
prezy jest niezwykle smakowity i żałuję, że nie będę w stanie uczestniczyć w jej całości.

I tak na przykład o 18:30 rozpocznie się blok ?Literatura na widelcu?, podczas którego trójmiejskie blogerki kulinarne podzielą się smakami z ulubionych książek. Ze względu na znaczne niedobory czasu nie miałam możliwości nic przygotować, ale z przyjemnością skubnę książkowych delicji od znajomych. Swoją drogą, zastanawiałam się, po jaką książkę bym sięgnęła w poszukiwaniu kulinarnych inspiracji i ostatecznie padło na powieści Małgorzaty Musierowicz, która zawsze niesamowicie trafiała do mojego podniebienia i ?Smażone zielone pomidory? F. Flagg.

O 19:30 możecie mnie wypatrywać podczas dyskusji pt. ?O, smaku!?. Grono dyskutantów jest tak zacne, że aż się rumienię na myśl, że będę siedziała wśród nich. O niezwykłych właściwościach smaku w literaturze, o tym, jak się smak czyta, opisuje i rysuje, rozmawiać będę z? Bogusławem Deptułą (autora znacie z ?Literatura od kuchni?, o której tu pisałam) i moją ulubioną rysowniczką Agatą Królak, której książki kulinarne również prężą się na mojej półce (o „Z działki, z lasu i takie tam” pisałam tutaj). Dyskusję poprowadzi Agata Dąbrowska, a ja mogę zapewnić, ze zrobię wszystko, co w mojej mocy, by było rozmowa była co najmniej tak wciągająca jak miseczka solonych migdałów podgryzanych podczas wieczornego seansu filmowego.

Tyle o Nocy Czytania, teraz będzie chwilę o muzyce. Krótkie pytanie: jak nazywa się przystojny wokalista zespołu Faith No More? Patison, oczywiście. 

Bo dla mnie pan Patton na zawsze będzie Patisonem. A że patisony lubię, nie uważam tej permanentnej pomyłki za wielką ujmę  na honorze. W każdym razie, gdybym to ja była Pattonem, nie obraziłabym się, gdyby ktoś nazwał mnie Patisonem.*

Będąc przy patisonach: piękne, dziwne i zagadkowe to warzywa. Nie do końca wiadomo, jak się z nimi obchodzić, przypominają mi miniaturowe UFO, balansują gdzieś między cukinią a dynią? Niedawno wpadły mi w ręce małe młode patisony (tak, one też były od Zosi Gospodarstwa Ekologicznego Przytoki) i choć przez chwilę nie wiedziałam, co z nimi począć, wskazówka Zosi rozjaśniła mi sprawę: wystarczy patisona potraktować jak cukinię.

A gdy myślę ?cukinia?, pierwsze, co widzę, to cukinia marynowana w oliwie i czosnku. Patison nie mógł więc skończyć inaczej.