W niedzielę wieczorem, 30 czerwca, wpadłam do mieszkania, przeprałam ubrudzoną bieszczadzkim błotem kurtkę przeciwdeszczową, doładowałam baterię w aparacie i przepakowałam plecak. W poniedziałkowy poranek ruszyłam do Choczewa, gdzie od niedzieli trwało pierwsze spotkanie polskich szefów kuchni ? Gotujemy ProNature. Spotkanie, którego spiritus movens była Justyna Zdunek z restauracji Metamorfoza (a Agnieszka Małkiewicz i cała ekipa Metamorfozy z Łukaszem Toczkiem na czele dbali o to, by impreza przebiegała zgodnie z planem) odbywające się pod hasłem: bronimy godności polskich ryb, czyli rybka lubi pływać;).

Już sama lista gości zapowiadała, że to będzie inspirujący i smaczny wyjazd: Adam Chrząstowski (Kraków), Arleta Żynel (Białystok), Adam Woźniak (Gdańsk), Paweł Oszczyk (Warszawa), Andrzej Polan (Warszawa), Witek Iwański (Serock), Maciej Nowicki (Warszawa), Sebastian Krauzowicz (Toruń) i Łukasz Toczek (Gdańsk).

Pani Teresa, diabeł morski i ajerkoniak z Metamorfozy

Tuż za namiotem bulgotała zupa ze złowionych w dniu poprzednim ryb – zjedliśmy ją kilka godzin później. W poniedziałek też mieliśmy wypłynąć na morze, ale sztorm pokrzyżował te plany. Ruszyliśmy więc w las w towarzystwie leśniczego, gdzie wyposażeni w koszyki szefowie kuchni mieli okazję wcielić w życie wiedzę nabytą podczas wykładu pani Teresy. Leśne zbiory miały potem wejść w skład potraw przyrządzonych przez gości.

W uzupełnianiu koszyka pomagałam Witkowi Iwańskiemu. Początkowo nasze zbiory wyglądały marnie, ale szybko się rozkręciliśmy i w koszyku wylądował m.in. szczawik zajęczy, listki brzozy, młode jeżyny, rumianek, jagody i krwawnik.

Ukrzyżowana ryba P. Oszczyka, W. Iwański w akcji, A. Chrząstowski i turbot oraz świeże masło

Spacer zakończyliśmy w leśniczówce Chabaziówka. 

Goście przystąpili do gotowania, a ja biegałam z aparatem jak oszalała, nie wiedząc, czy fotografować sterty świeżutkich ryb (turboty, dorsze, diabły morskie, flądry, świeże śledzie, węgorze), Macieja Nowickiego z pięknymi leśnymi zbiorami, Adama Chrząstowskiego w towarzystwie turbota, Sebastiana Krauzowicza i jego imponujący ?talerz? ? opalony pień drewna, Pawła Oszczyka krzyżującego rybę, skupioną minę Witka Iwańskiego segregującego swoje leśne zbiory, panie z koła gospodyń wiejskich ubijających masło czy przywieziony z Białegostoku słoik ziołowych śledzi Arlety Żytel.

Ostatecznie udało mi się sfotografować wszystko, ale przezornie najpierw pobiegłam spróbować śledzia od pani Arlety, potem ruszyłam po kromkę chleba z masłem, a następnie skupiłam się na pracy gości 😉

S. Krauzowicz ze swoim 'talerzykiem’ i ja podziwiająca zbiory M. Nowickiego

Efekty pracy były piękne, każdy talerz był dziełem sztuki. Poniżej prezentuję większość potraw, które powstały w to ciepłe poniedziałkowe popołudnie (nie wszystkie udało mi się sfotografować, ale większość z nich udało mi się spróbować).

Maciej Nowicki (specjalizujący się w kuchni staropolskiej, współpracujący z prof. Jackiem Dumanowskim) przygotował pięknego wędzonego węgorza na korze brzozowej ze szczawikiem zajęczym, trybulą ogrodową, czosnkiem niedźwiedzim a także turbota w pęczaku z sosem jagodowym, płatkami róży i stewią.

Arleta Żytel przygotowała śledzie z czosnkiem podane na carpaccio z buraka  oraz węgorza na szparagach, podanego z chipsami z kindziuka żołędnym sosem z pietruszki i ikry (ale nie pamiętam, jakiej).

Paweł Oszczyk naszpikował dorsza młodymi pędami jałowca i ukrzyżował go na desce, opiekając go  w niskiej temperaturze przy ogniu, po czy podał w towarzystwie sałatki z kurek i pęczaku, jagodowego chutney?a i śniegu z kalafiora.