Wyciągnęłam ostatnio książkę,
którą jakiś rok temu kupiłam za grosze w antykwariacie: ?Przy wileńskim stole?
Barbary Hołub, czyli garść wspomnień znanych
Wilniuków, okraszonych dużą ilością
przepisów z Wileńszczyzny. Wspomnienia snują tu m.in. Czesław Niemen, Zygmunt
Kęstowicz, Ryszard Kapuściński, Danuta Szaflarska czy Melchior Wańkowicz.,
każda historia opowiedziana jest językiem właściwym dla mówcy, ale wszystkie
łączy jedno ? duża doza nostalgii, jak na wspomnienia przystało.
Jestem w połowie lektury, zakreśliłam
kilka fragmentów, a kilka cytatów znalazło się nawet w moim notatniku.
Jeden z przepisanych przeze mnie obrazków nakreślił Bernard Ładysz (polski
śpiewak operowy):
Widzę naszą kuchnię, duży piec z
duchówką, trzaskające polana? W dużym pokoju stał stół, ciężki, masywny,
przy którym zasiadała rodzina.
Najmocniej zapamiętałem niedziele. Śniadania niedzielne robił tata. Latem były
to przeważnie jagody z cukrem, do tego świeże, pachnące mleko, maślane
bułeczki.
Nie chcę dzisiaj pisać o
jagodach, na to przyjdzie jeszcze czas. Nie chcę nawet pisać o niedzielnych
śniadaniach, choć to wdzięczny i rozległy temat, który mogę eksploatować
nieskończoną ilość razy. Dziś chcę napisać o niedzielnym męskim gotowaniu, tak
się bowiem składa, że męskie gotowanie pojawia się u nas w weekendy, najczęściej
właśnie w niedziele. W moim domu rodzinnym w niedzielny poranek budziło nas
zawsze niosące się echem po antresoli pytanie: dziewczyyyynyyy, chcecieee jajecznicyyy? Oczywiście dziewczyny zawsze chciały jajecznicy i już po kilku
minutach zasiadały przy stole w różnych stadiach przebudzenia, a co za tym
idzie i przytomności (ja byłam na nogach od 8.00, więc śniadanie nie stanowiło
dla mnie nigdy problemu). Niedziela zawsze pachniała robioną przez tatę pyszną
i niemożebnie kaloryczną jajecznicą na boczku.
Dzisiaj niedziela nie ma jednego
zapachu, ale czasem upływa pod znakiem męskiego gotowania.
Niedawno
pachniała aromatycznymi, pomidorowo- czosnkowymi krewetkami, które w
towarzystwie bagietki stworzyły przepyszny obiad. Myślę, że sos na bazie oliwy swoją
kalorycznością godnie zastąpił jajecznicę na boczku.
KREWETKI Z CZOSNKIEM I CHILLI
(na 4 porcje)
125 ml oliwy z oliwek
6 zmiażdżonych zabków czosnku
1 czerwona cebula, posiekana
2 suszone papryczki chilli
1,2 kg mrożonych krewetek (najlepsze są te duże, tigery, ale średnie i koktajlowe też się sprawdzą)
4 pomidory, drobno posiekane, bez skórek
garść posiekanej natki pietruszki
Na dużej patelni rozgrzewam oliwę, dodaję czosnek, cebulę i pokrojone drobno papryczki chilli. Podsmażam, po czym dodaję krewetki i smażę je 4 minuty, mieszając.
Następnie dodaję pokrojone pomidory, doprawiam całość solą i duszę 2-3 minuty. Podaję w miseczkach, posypane na świeżo natką pietruszki, z bagietką.
Uwagi:
1. Przepis pochodzi z książki „Dania domowe”, którą bardzo lubię ze względu na ciepłe smakowite zdjęcia i fajne przepisy.
2. Nie zmniejszajcie ilości oliwy, tylko z taką porcją sos będzie miał kremową, aksamitną konsystencję i taką miękkość, która sprawia, że mówi się o potrawie, że rozpływa się w ustach. Danie jest bardzo proste do zrobienia, bazuje na kilku klasycznych składnikach i w tym właśnie tkwi jego sukces – nie jest przekombinowane. A bagietka zanurzona w sosie to po-e-zja!
🙂 Fajne zdjęcia. Miłej niedzieli !
Chyba każdy by się skusił na taki niedzielny obiad, a krewetki w towarzystwie czosnku i chilli…pycha:)
Tomku i Aniu! Aniu i Tomku!
podczas mojej kolejnej wizyty u Was zamawiam tomkowe kucharzenie!
koniecznie!
🙂
Petycja przekazana 😉 Ale do spróbowania krewetek trzeba odwiedzin Gdańska!
Hmmm…a Tomek udostępni mi pokój cichej nauki?
😉
Brzmi naprawdę smacznie 🙂 Zawsze zastanawiałam się czy dwie papryczki chilli sprawiają, że potrawa jest bardzo ostra. Nie mam doświadczenia w tych rzeczach, z natury lubię łagodne rzeczy. Ale zawsze warto oswajać się z "nowymi" smakami 🙂
Carse, w oryginalnym przepisie były bodajże 3 papryczki, ale to juz wg mnie przegięcie :)Ale w przepisie ortyginalnym wyłuskują nasionka, my je zostawiamy. Dla lubiących łagodniejsze smaki, 1/2 papryczki chilli bez pestek bedzie spokojną dawką ostrości.
Panno Truskawko Droga :),
po pierwsze na patelnię z oliwą wrzuć czosnek i się zleci kto żyw, ta prawda działa chyba wszędzie :),
po drugie stwierdzić muszę, że gotujący mężczyzna stanowi widok niezwykle wdzięczny i seksowny, pomijam kleistość podłóg i wszelkich innych powierzchni płaskich "po",
po trzecie książka wspomnieniowo-kucharska zapowiada się cudnie i uroczo, uwielbiam opowieści snujące się leniwie w okolicach stołu,
po czwarte jeszcze raz dzięki za Rachel, ach ta Rachel, serce mi skradła i czasu sporo… 😉
po piąte przez dziesiąte dostałam zlecenia na wysyłkę jakiejś strasznej ilości puch emaliowanych, panie sprowadzą dla mnie 20 puch z jakichś końcówek, cena ma być bardzo korzystna, jeśli tylko masz chęć, szepnij, się wyśle do Panny:)
Serdecznie pozdrawiam!:)
Oj, oj, za chwil kilka do Ciebie napiszę! Oczywsice, że chcę puchy! :))) Dziekuję, że pomyslałaś o mnie 🙂
Tak się nostalgicznie zrobiło w mojej głowie. W mojej kuchni też stoi kaflowy piec z duchówką, a w salonie masywny stół, i mężczyzna robi w niedzielę jajecznicę. Tata też robił nam ją w rodzinnym domu i nie wiem, jak oni to robią, ale robią ją najlepszą i żadna kobieta nie jest im w stanie dorównać. Chwilo wróć…
Beti, a ja musiałam sprawdzać, cóż to tak 'duchówka'…:)
Takie dania to rozkosz, a w wykonaniu mężczyzny, podwójna:)Delektowałam się podobnym cudem w sobotę ale w towarzystwie makaronu.Tak trochę po włosku:)Także w wykonaniu mężczyzny:)
Pozdrawiam
Kalorie kaloriom nierówne. Tłuszczu z mięsa, z boczku zwłaszcza, świńskiego (oj, ble :P), nie można porównywać z tłuszczem roślinnym 🙂
gotujacy mezczyzni sa sexi 🙂
Swietne zdjecia! Zazdroszcze gotujacego mezczyzny, moj zupelnie sie do garow nie garnie (moze to dobrze, bo w jego wypadku pewnie nie skonczyloby sie to takim pysznym obiadem jak ten ;))
Ja się podpisuję pod Paniami z góry. Po pierwsze widok gotującego mężczyzny: ach i och. 🙂 Po drugie: zazdroszczę, bo pomimo, że lubię gotować to czasami marzę, aby zasiąść do stołu i dostać coś pysznego na talerzu. Zaczynam poważnie rozważać szkołę kulinarną dla mężów.
Oj, ja o tym też często marzę… Czasem marzenia się spełniają, ale nieczęsto 😉
Najbardziej , to mi sie podobaja te lapki z pierwszego zdjecia!
Ika
to fajna niedziela byla:)
Tylko jak zmotywować męża do spróbowania krewetek, a potem ich gotowania? ;))
pozdrawiam poniedziałkowo!
http://www.kuchennapasja.blogspot.com
chętnie zanurzyłabym kawałek bagietki w tej miseczce:) pozdrawiam
Męskie gotowanie jest takie zmysłowe. Ale ma tak samo, jak dziewczyny wyżej. Mój facet jest wszędzie zmysłowy, tylko nie w kuchni. No cóż, nie można mieć wszystkiego:)
pyyyyyyyyyyszne… podejrzewam, ze z makaronem tez bedzie cudownie gralo… mniam!
Mój mąż jest krewetkowym specjalistą. My podsmażamy rozmrożone krewetki na maśle i oliwie z drugiego tłoczenia z solą. Potem w garze ląduje łyżeczka (?) pasty curry – wedle upodobania. Następnie pół szklanki białego wina. Świeżo mielony pieprz i / lub płatki chilli. Koniecznie świeża bagieta z masłem min. 82% 😉 I dużo wina. Dużo wina!
Super, MArta 🙂 Brzmi bosko!
Aniu świetnie się to czyta i jeszcze świetniej ogląda.
Faktycznie, jak zauważyło wiele osób powyżej w męskim gotowaniu coś jest. Jest bardziej zdecydowane w ruchach, szorstkie, konkretne, no i jak smakuje.
A widok mężczyzny w kuchni hmm, o ile skupić się wyłącznie na mężczyźnie, nie na kuchni to sam miód.
Pozdrawiam serdecznie.
jestem uzależniona od krewetek w każdej postaci! i od mężczyzny w kuchni również… przez co sama nie potrafię gotować, a i motywacji mi brak (choć ostatnio zaszalałam i sama, całkiem sama wykonałam makaron z łososiem i kaparami) :)) ale czytam przepisy z przyjemnością i podsuwam je dalej.. 😉
i jeszcze mała uwaga do męskiego gotowania- być może pozbawione presji czasu i wizji kolejnych domowych obowiązków, trwa ono znacznie dłużej od kobiecego… 😉
I jest 'nieco' brudniejsze…;)
dzielni mężczyźni niedzielni to znany mi temat – u mnie raczej s(w)obotni 😉 ostatnio moja wizyta w Gdańsku była szalenie krótka i w locie ehhh nawet się nie umawiałam… ale następnym razem wproszę się na jakąś niedzielę, ostrzegam 😉 pozdrowienia z Wrocławia 🙂
A kiedy następna wizyta? 🙂
Hm…
nie chce wyjsc na czepialska, ale przepis mnie zadziwil.
Sama robilam krewetki juz zylion razy (z racji mieszkania za granica w miejscu, gdzie bez probemu byly swieze i w miare tanie) – miedzy innymi w takiej postaci jak w/w opisana (no, z niewielkimi modyfikacjami przypraw).
No i nie rozumiem. Smazenie 4 minuty, do tego potem duszenie 2-3 minuty. Toz po takim czasie krewetki zamieniaja sie zwykle w elastyczna, twarda i niesmaczna gume!
Przepis jak wyzej owszem, dziala – ale pod warunkiem, ze sie je smazy nie wiecej niz poltorej minuty. Ot, tylko co zdaza zmienic barwe z przezroczystej na bialawa – i juz.
Takze moje pytanie brzmi: czy czas smazenia/duszenia podawalas tak po prostu na oko, czy to celowo ma tyle byc, zeby krewetki wyszly gumowate bo takie maja byc?
pozdrawiam,
futrzak.
Futrzak, ja przepisałam przepis z książki, bo autor potrawy powiedział, że robił zgodnie z receptutrą. Krewetki nie wyszły gumowe, ale może się nie znam. Ale wiesz, to jest z mrożonych, więc zakłądam, że ten wstępny czas smażenia rozmraża krewetki, a czas duszenia to ich właściwe 'gotowanie'.
POzdrawiam!
Świetny przepis, na pewno się poczęstuje albo chociaż zainspiruję! Za krewetkami wprost przepadam!
Musze zresztą dokładniej pogrzebac w twoim blogu, widze że mnóstwo tu skarbów do wypróbowania!
Zapraszam równiez do siebie, dopiero się rozkręcam ale pare fajnych sałatek i potrawek napewno sie pojawi!
http://dumontinianadiecie.blogspot.com/
A ja goyuję prawie codziennie. Żonie, dziecku. Jestem normalny inaczej.
Hmm… A jak tu przekonać drugą połowę, by polubiła owoce morza. Dodam, że morze bez owoców lubi:)
A ja dziś, Aniu, trochę za Twoim przykładem, ale też z potrzeby serca, postanowiłam wkroczyć w blogowy świat. I choć na razie jak dziecko we mgle, to jednak stawiam pierwsze kroki. Pozdrawiam i zapraszam, mam nadzieję, że niebawem stanę pewnie na nogach z uniesioną głową! 🙂 Agata http://fikatka.blogspot.com/
Agato, powodzenia w blogowaniu! :)))
*?*