 |
| Mahane Yehuda, targ w Jerozolimie |
Wracamy do Izraela, dzisiaj w końcu 😉 będzie o jedzeniu, głównie w
wersji śniadaniowej.
1. PIERWSZE ŚNIADANIE:
Tego ranka, gdy zaszliśmy na telawiwską plażę, zjedliśmy pierwsze
śniadanie. Rozstawiliśmy swój kram na wilgotnym plastikowym stoliku,
rozsiedliśmy się na krzesełkach i zajadaliśmy się kawałkami pity i małymi
ogórkami (które zwą tu się malafafony)
maczanymi w hummusie z pieczoną papryką.
Nasz zestaw śniadaniowy przez kolejne dni najczęściej składał się
właśnie z pity i kilku kupionych w sklepie pudełeczek ? hummusu, pasty z
pieczonego bakłażana czy z pieczonej papryki. Po siedmiu dniach pobytu w
Izraelu nie miałam go dosyć.
 |
| Na targu w Hebronie; |
 |
| Malafafony z Hebronu; |
2. PITU-PITU:
Pita jest tu najtańszym i najpopularniejszym rodzajem pieczywa ? niejednokrotnie widziałam robotników, matki, dzieci idące z siatkami pełnymi tego wypieku. Izrael pitą stoi: je się je w Hebronie, w Tel Avivie czy Jerozolimie. Na ulicach w Polsce koło śmietników widać niekiedy suche kawałki chleba, w Izraelu były to kawałki pity.
Jeśli akurat nie jedliśmy pit, to dlatego, że wróciliśmy z marketu z obwarzankiem (z sezamem, za?atarem) albo hallach ? ?naszą? chałką.
 |
| Pity z targowiska w Hebronie (Autonomia Palestyńska) |
 |
| Pity z targowiska w Jerozolimie; |
 |
| Targowisko w Jerozolimie; |
3. HUMUS/HUMMUS:
Sklepowe półki uginają się od hummusu, w każdym markecie pojemniczki z tym przyrządzonym na tysiąc sposobów dipem zajmują całą ścianę. Wielkie misy hummusu stoją w każdym barze, bo jego miseczka podawana jest niemal do każdej potrawy.
Ten sklepowy był gładszy, a podawany w barach był bardziej ziarnisty, crunchy, nie miał jednolitej struktury i przypominał hummus, który sama robię w domu. Niektóre wersje były mocno czosnkowe, w innych pierwsze skrzypce grała tahina, czasem aromat cytryny był silniejszy. Hummus podawano z tysiącem dodatków, ale moim ulubionym został ten z pieczoną papryką. Pyszne były również pudełeczka z warstwą pieczonego bakłażana, z dodatkiem za?ataru, ostrych papryczek czy kulek ciecierzycy?
Najlepszy hummus jadłam w Hebronie, w barze, do którego zabrał nas kompan, z którym podróżowaliśmy po Autonomii Palestyńskiej. W barze King of Falafel podano nam ogromne misy hummusu hojnie polanego pyszną oliwą. Towarzyszyły mu piklowane ogórki, płaty słodkiej cebuli (ta w ogóle nie miała goryczy), pomidory, kiszony kalafior, falafelki i rzodkiewki? To był najpyszniejszy i najtańszy posiłek w Izraelu ? za wielką ucztę zapłaciliśmy 15 szekli, tj. ok. 13 zł od osoby (podczas gdy takie posiłek w Jerozolimie czy Tel Avivie to co najmniej podwójny koszt).
 |
| Na przedzie półka z hummusem; |
5. BAKŁAŻANOWE MISTRZOSTWO:
Obok hummusu, na naszym stole pojawiał się kolejny pojemniczek, najczęściej z bakłażanem w oliwie albo sosie pomidorowym, na ostro. Bakłażan często przewijał się w naszym menu, zwykle był pieczony i zalany dobrej jakości oliwą.
Nigdzie nie jadłam tak pysznych potraw z tym warzywem, jak w Izraelu ? jego mieszkańcy do perfekcji opanowali sztukę przyrządzania tego warzywa.
5. SER I OLIWKI:
Czasem kupowaliśmy oliwki ? ja najbardziej lubię te lekko pomarszczone czarne, choć zielone też smakowały rewelacyjnie.
Jako że ser i oliwki to składowe popularnego w Izraelu śniadania, obok oliwek pojawiał się u nas labneh (labaneh), kremowy słony serek. Wystarczyło rozsmarować go na pieczywie, chlusnąć nań nieco oliwy i posypać za?atarem. Raz jedliśmy też twardy, słony owczy ser ? z oliwkami i świeżym pomidorem stanowił idealne połączenie.
Pewnego dnia na telawiwskim targowisku Karmel, w sąsiedztwie którego mieszkaliśmy, kupiliśmy opakowanie śledzi, były miękkie i delikatne.
 |
| Izraelskie śniadanie: ser, oliwki, pomidor, malafafony; |
6. SZAKSZUKA:
Shakshuka to kolejna ważna pozycja śniadaniowa w izraelskim menu. Widnieje w karcie każdej szanującej się restauracji. Oczywiście i ja zjadłam swoją porcję ? w telawiwskiej Cafe Barnash* podano mi ją w towarzystwie świeżego pieczywa, klasycznej izraelskiej surówki, która pojawia się na stole przy każdej okazji (pisze o niej w ?Jerusalem? też Yotam Ottolenghi, tam widnieje jako ?israeli chopped salad?). Surówka składa się z drobno pokrojonego pomidora i ogórka, czasem pojawia się w niej słodka delikatna cebulka, czasem pietruszka. Obok sałatki podano miseczkę z tahiną, a w oddzielnej misce znalazł się hummus.
Pewnego poranka w Tel Avivie do mojego nosa dobiegł zapach szakszuki ? to sąsiadka z domu obok przygotowywała ją na śniadanie.
* więcej o Cafe Barnash przeczytacie w mojej recenzji na stronie Kukbuka;
 |
| Szakszuka w Cafe Barnash w Tel Avivie; |
 |
| Jeden z telawiwskich barów; |
6. KAWA, KAWUSIA, KAWUNIA:
Po śniadaniu lubię wypić kawę. Ta izraelska jest naprawdę pyszne – aromatyczna, głęboka w smaku, pachnąca.
Jeśli nie piliśmy jej ?na mieście?, siadałam na tarasie naszego telawiwskiego mieszkania i delektowałam się smakiem i zapachem kardamonowej. Jej sekretem jest to, że jej ziarna mielone są bezpośrednio z całymi ziarnami kardamonu. Dzięki temu przyprawa ma taką samą grubość jak kawa i nie osadza się niesympatycznym pyłkiem na dnie kubka.
 |
| Kardamonowa kawa w Tel Avivie; |
 |
| Stoisko z napojami w arabskiej części TA i mrożona kawa z telawiwskiej plaży; |
 |
| Na filiżance: Cafe Barnash, TA; |
Koniec części drugiej lapidariów, nie ostatniej 🙂 W następnym odcinku zahaczę o Jerozolimę, a może też uda mi się zabrać Was do Palestyny.
 |
| Relaks z komórą w Jaffie; |
Poprzedni
Ambitnie(j) z bobem (zielony hummus)
Następny
Piękna podróż, pełna zapachów!
Aniu, piękny wpis! Chyba jeden z moich ulubionych na Twoim blogu, naprawdę. Idę czytać/ogladać jeszcze raz 🙂
Z przyjemnością przeczytałam do porannej herbaty, dziękuję, że się z nami podzieliłaś!
Piekne zdjecia, cudowny wpis,
i wszytsko co lubie 🙂 Te roznorakie hummusy przyprawiaja o zawrpt glowy,
nie wiem jak poradzilabym sobie z wybieraniem, ktory sprobowac jakos nastepny 🙂
świetnie się czyta i ogląda 🙂 jakoś mnie wcześniej nie ciągnęło w tym kierunku, ale widzę że powoli mi się to zmienia 🙂 pozdrawiam 🙂
Ech, wróciłam do Izraela za sprawą Twoich zdjęć i relacji, Aniu! Chyba z tęsknoty zrobię sobie hummus i sałatkę oraz upiekę bakłażany…
Pozdrawiam 🙂
Swietny wpis, na pewno do niego wroce, jesli kiedys bede sie wybierac w tamte strony 🙂
Cudownie! 🙂
Piękna podróż!
Dziękuję za ten wpis, mam nadzieję, że mi się wkrótce przyda (prędzej, czy później, byle w ogóle!;)
Aniu jak Ty ten wpis nazywasz brakiem weny, to ja nie wiem co mam powiedzieć o swojej! Genialne zdjęcia, bardzo jasne, słoneczne, soczyste i zachwycające. Mogłabym tak wymieniać i wymieniać bez końca…
Chcę tam pojechać. Na długo 🙂
Bardzo przyjemnie mi się czytało i ogladało zdjęcia. Od razu zachciało mi się ugotować coś z Ottolenghi'ego:-) miłego wieczoru, pozdrawiam!
Oj, narobiłaś mi smaka na Izrael. Mam nadzieję, że kiedys tam dotrę, bo zdjęcia do tego zdecydowanie zachęcają. Lubię patrzeć na świat Twoimi oczami, na Twój świat. W opisach zabrakło mi tylko informacji na to, czymś jest szakszuka.
Na liście miejsc do odwiedzenia… na razie pozostaje mi podjadać hummus i czytać Rees'a
Z chęcią spakowałbym walizkę i z miejsca tam wyruszyła. Zobaczyć Tel Awiw to moje marzenie. Muszę coś z tym zrobić 🙂 Fantastyczna relacja i piękne zdjęcia.
Tel Awiw jest genialny, polecam!
Dzień dobry. Czy są następne części? Nie mogę znależć, a łaknę jak kania dżdżu! 🙂 Jedziemy za 10 dni i chcę czytać czytać…..
Już koniec 😉 Choć materiałów trochę miałam jeszcze…