Był zimny, wilgotny wieczór. Jeden z takich, kiedy nic nie chce się robić: książka nie smakuje, w tv nie ma nic interesującego, patrzeć w ekran komputera się nie chce, bo bolą oczy, a znajomi nie mają czasu na spotkanie. Co robię w takich sytuacjach? Przeglądam książki kulinarne i układam w myślach kilometrowe listy smakołyków, które kiedyś przyrządzę. Chyba nigdy nie udało mi się zrealizować w całości moich planów…

Podczas przerzucania kartek w oczy wpadł mi przepis na ciabattę Jamiego Olivera- chciałam ją upiec już daaaawno temu, ale pomysł wyparował mi z głowy. Tym razem bez wahania zabrałam się do pracy i jakiś czas później w mieszkaniu pachniało pieczywem, a ciabatta stygła na kratce. Jednak nie wszystko potoczyło się idealnie: ciabatty- mimo moich starań- nie przypominają “kapcia”. Okazały się nieposłuszne i w efekcie wyglądają jak małe bochenki… Ale, jak to z domowymi wypiekami bywa, wyszły pyszne. Oczywiście najlepsze na ciepło, z odrobiną śmietankowego masła.

Ciabatta Jamiego O.

Przepis pochodzi z książki “Oliver w kuchni”.

30 g swieżych drożdży
30 g miodu (cukru)
600 ml lekko ciepłej wody
1 kg mąki pszennej
30 g soli
6 łyżek oliwy

Rozpuszczam drożdże z miodemw połowie ilosci wody. Drożdże mieszam z mąką i solą, dodaję pozostałą wodę. Mieszam składniki, az powstaje ciągnące się ciasto. wyrabiam przez ok. 5 minut. Z ciasta formuje kulę, układam na blasze, nacinając wierz nożem (ciasto rozluźni się i szybciej wyrośnie). Odstawiam do podwojenia objętości (od 40 do 90 minut).

Po tym czasie zagniatam ciasto ponownie przez minutę. Dodaję 6 łyżek oliwy, dzielę ciasto na 3 równe części. Rozwałkowuje je na bryły w kształcie walca (ok. 25 cm dł). Następnie rozplaszczam je tak, by otrzymac placki o wymiarach 30×10 cm i grubości 2,5 cm. Przekładam na blachę, nacinam.

Ostawiam na 45 minut do wyrośnięcia i piekę od. 25 minut w temp. 225 st. C.

Ja piekłam ciabatty z połowy składników.

7 komentarzy

  • 16 lat temu

    Kapeć – nie kapeć, ciabatta zawsze jest pyszna.
    Piękne zdjęcie, Aniu. 🙂

  • 16 lat temu

    Mi tam się BARDZO podobają Twoje ciabatty, chętnie wpadłabym do Ciebie 🙂 na jedną kromeczkę, koniecznie z tym masełkiem śmietankowym… ale na pewno już dawno ich nie masz 🙂

  • 16 lat temu

    Małgosiu, wiesz, jak to jest z własnymi wypiekami. Zawsze podchodzi sie do nich mocno krytycznie…

    Joanno, dziekuję za miłe słowa 🙂 Część ciabatty sobie zamroziłam, więc jeszcze trochę się nimi nacieszę.

  • 16 lat temu

    Śliczne zdjęcie… Tym razem Twoje:-)

  • 16 lat temu

    Znośne, nie śliczne. I moje, zgadza się 🙂 Ostatnio jestem zmuszona samodzielnie robić zdjęcia, więc musiałam się troszkę zmobilizować. jak pisałaś- nie jest tak strasznie ciężko 😀

  • 12 lat temu

    Ilosc drozdzy mozesz spokojnie zmniejszac. A ciabatta powinna byc jak kapec: to pieczywo dla tych, ktorzy lubia duzo skorki, mialo miazszu.

  • Anonimowy
    12 lat temu

    Przeczytalam dziś o Pani blogu w WO i postanowiłam tu wejść. tak jak przypuszczałam, nie rozczarowałam się i tylko boję się, że mnie ręka rozboli przy przepisywaniu Pani przepisów 😉
    Pozdrawiam, nowa czytelniczka

Zostaw komentarz