Śniadanie na bis (pain perdu z miodem i sokiem pomarańczowym)

  
Dopiero gdy zaczęłam wklepywać przepis na dzisiejszą potrawę uświadomiłam sobie, że i ona  (tak jak croissanty, o których niedawno pisałam) ma swoje korzenie w jednym z warszawskich śniadań z Ewą. Tym razem rzecz działa się na Chłodnej, gdzie na zastawionym przysmakami stole piętrzyła się góra złotych, polanych miodem i obłożonych plastrami pomarańczy grzanek smażonych w jajku.
Ten przysmak, podobnie jak wspomniane migdałowe croissanty, również funkcjonuje pod francuską nazwą, która nadaje mu szyku i wyjątkowości: pain perdu
Rzecz jest bardzo prosta, ale przy użyciu najlepszej jakości składników przeistacza się w cudo smakowe. Grzanki robimy więc na dobrym drożdżowym cieście (doskonale pasuje tu chałka), do smażenia używamy klarowanego masła,  do jajek dodajemy cynamon (wanilia również wskazana), a po gotowe grzanki skrapiamy sokiem pomarańczowym, polewamy miodem i obkładamy plastrami pomarańczy.
W tym miejscu pozwolę sobie jeszcze podlinkować rozmowę o książce, blogu i domu w Toskanii 😉 na portalu MMTrójmiasto. Zapomniałam przedstawić ją wcześniej – rzecz jest sprzed miesiąca, ale ciągle aktualna.
PAIN PERDU Z MIODEM I POMARAŃCZAMI
4 kromki czerstwego ciasta drożdżowego (np. chałki)
2 jajka
1 łyżka mleka
duża szczypta cynamonu
duża szczypta cukru
1 pomarańcza
miód do polania
2 łyżeczki klarowanego masła do smażenia
W głębokim talerzu roztrzepuję widelcem jajka, mleko, cynamon i cukier. Na patelni rozgrzewam 1 łyżeczkę masła. Kromki ciasta maczam w masie jajecznej (z dwóch stron) i gdy patelnia z tłuszczem się nagrzeje, smażę na złoto. Przewracam kromki na drugą stronę, dodaję pozostałą część masła i smażę na złoto.
Pomarańczę przekrawam na pół ? jedną część kroję na plasterki. Grzanki przekładam na talerz (po 2 na osobę), polewam miodem, skrapiam sokiem z połówki pomarańczy, a na wierzchu kładę plasterki pomarańczy. Podaję na ciepło.
Uwagi:
1. Grzanki zmigdałami to również dobry pomysł na czerstwą chałkę.
2. Zamiast pomarańczy można pobawić się mandarynkami, grapefruitami, a nawet cytrynami, a miód zastąpić syropem klonowym ? też pyszne! 

12 komentarzy

  • 10 lat temu

    Brzmi nader chrupiąco 🙂

  • 10 lat temu

    Kurcze, kojarzę dobrze ten przepis, dodatki przecież są dowolne 🙂 i zabieram się do przygotowania już dłuuuugi czas… sama nawet nie wiem dlaczego mi nie wychodzi 🙂

    Wygląda pięknie 🙂

  • 10 lat temu

    Pysznie! 🙂

  • Pysznie, a jak zdrowo!

  • 10 lat temu

    Wygląda apetycznie..cynamon, pomarańcze, miód..pycha, chyba tak jutro zacznę dzień. Czekam z niecierpliwością na książkę – zrobię sobie prezent na "zajączka".
    Pozdrawiam
    Iwona

  • 10 lat temu

    Lubię bardzo. Chyba zaraz zrobię bo narobiłaś mi smaka:-) Tylko pomarańczy nie mam ale za to w lodówce ukrywa się pyszna marmolada pomarańczowa! Do roboty zatem a potem do lektury artykułów:-) Już się nie mogę doczekać na Twoją książkę! Pozdrawiam ciepło!

  • 10 lat temu

    Najlepsze grzanki z czerstwej chałki:) Dom w Toskanii – marzenie:)

  • 10 lat temu

    Chociaż po francusku, według mnie, wszystko brzmi pięknie, to ta nazwa jeszcze lepiej. Może dlatego, że odzwierciedla takie pyszności, które widzę na pięknym zdjęciu. Przepis prosty, lecz niebanalny, idealny na słodkie śniadanie.

  • 10 lat temu

    ja znam też wersję polską, trochę bardziej przaśną 🙂 ale wykonywaną w sobotnie poranki przez mamę więc nie ma co narzekać 🙂

    nazywało się to (uwaga ! wykwintna nazwa) : ''kromki obtaczane w jajku'' i podawane było z ciągnącym się plasterkiem żółtego sera i cieniuśkimi kawałkami ogórka kiszonego.

  • 10 lat temu

    Bardzo lubię to śniadanie, muszę próbować według Twojego przepisu:)

  • 10 lat temu

    Jak elegancko to brzmi po francusku. U mnie w domu to byli Biedni Rycerze 🙂

  • 10 lat temu

    ja nie tak dawno zaczęłam uczyć się francuskiego i bardzo "wchodzi" mi ten język a nie przepadałam za nim. Teraz wiele rozumiem i zachwycam się nim. Jak kuchnią.

Zostaw komentarz